22 Kasım 2010 Pazartesi

BANA RASTLADIM




Hayatın anlamını yitirdiği şu günde, düşündüm..
çok düşündüm.. bi sürü şey...
neyim, ne yapıyorum, ne yapmıyorum..
neler yapmamalıydım, neler yapmalıyım..
bilirsin işte, tipik ölüm öncesi/sonrası hesaplaşmalar..
ille de ölümün tek çizgisinin soğukluğunu mu hissetmek lazım,
bunları sorgulamak için..
ben, zaman zaman sıradışı/zaman zaman gayet sıradan olan Müge..
artık ağlamaktan kirpiklerimin dipleri yanarken,
bir süre sonra ne ve kim için ağladığımı karıştırdım.
canım arkadaşımdan çıktığım hüzünlü yolda,
kendime rastladım.
karşımdaki 'ben' ağzı bile kıpırdamadan,
bu soruları sordu bana..
gözümdeki yaşların sebebi kimlik değiştirdi sanki o an.

14 yorum:

  1. Canım bu durumu olumlu yanından düşün,seninde sorumlulukların var bunları düşün,senin sevgine ihtiyacı olan bir yavrun ve sevdiklerin var..Kendini bu denli üzersen hasta olabilirsin..ne olur,dua,metanet,sabır, ve en önemlisi hastaya destek olmak..

    YanıtlaSil
  2. Ya sen ne candan, ne sıcacık bir insansın..

    Ben böyleyim işte.. Geçer.. belki yarın bile çok daha iyi olurum.. geldi mi yaşamam lazım bu fırtınayı.. çile doldurmak gibi bi şey..

    çok ama çok sağol!!

    YanıtlaSil
  3. ölüm...
    herşey anlamını yitiriyor doğru...

    ama sonra unutup ölümü,ölüm olmayı,
    yine aynı şeyleri dert ediyor,saçma sapan şeylere kafa yoruyoruz...

    YanıtlaSil
  4. kesinlikle!!!
    bunu bile bile ölüme üzülüyoruz,
    bunu bile bile ölüm yokmuş gibi her şeyi dert ediyoruz..

    YanıtlaSil
  5. Müge sultan gider adı kalır, dostlar seni hatırlasın. Sen göynümüzün sultanısın sen yaw. Yaw sen kalbimizde yaşıyacan, bu canlar bu bedenlerden çıkana dek.
    Haksız mıyım Sör crazywomenrosemary?

    YanıtlaSil
  6. ADALET İSTİYORUM ADALET


    http://birufacikserzenis.blogspot.com/2010/11/zor-yerden-geldi.html

    http://birufacikserzenis.blogspot.com/2010/11/acvereydim-kollarm-gitme-diyeydim.html

    YanıtlaSil
  7. nerdeeee frenkli günler :)

    YanıtlaSil
  8. Sevgili Müge,
    2 gündür yazılarını görüyorum ama bir şey diyemiyorum. Ölüm acılarını bir kaç kez en birinci dereceden yaşamış biriyim. Ve her seferinde ölülerini müzikli, şarkılı gönderenler cemiyetinde olmayı, böyle bir göndermeyi öğrenmeyi isterdim diye düşündüm. Biri öldüğünde; "o şanslı, vaktini çok güzel doldurdu, alacaklarını aldı, vereceklerini verdi ve şimdi dinlenmeye çekiliyor" diye düşünürlermiş. Hepimizin zamanı var, sadece ne zaman bilmiyoruz. O zamana kadar seni fiziken tanımamış olsam da, şurda paylaştıklarınla ve satırlardan geçirdiğin duygularla özümsüyorum, bu blogta sıkıştırılmış öz bilgilerden seni anlayabiliyorum. Hüzün de bizim duygumuz, onu da yaşa ama ertesi gün kalk ve yeniden Müge' nin hayatına yol ver. Seni seviyoruz. :)
    Bu kadar uzun yazmayı düşünmüyordum, özür !
    Tüm enerjisi ve renkleriyle güzellikler diliyorum sana Müge.
    Sevgiler,

    YanıtlaSil
  9. Sen ölmezsin korkma. Pil takarız sana gene yaşatırız :)

    YanıtlaSil
  10. Mirza, yanlış mı anladın bilmiyorum ama giden ben değilim yahu :)) hey allahım güleyim mi, napayım bilemedim..

    Deep, di mi nerde? :) Bu arada frenkten haberler iyi diyeyim bari de hava değişsin biraz. Gittiği ilk günlerde "çok özlüyorum, of sıkıldım evde" falan yazıyordu ama şimdi alıştı tekrar :)

    Momentoscum özür de ne demek, her zaman istediğin kadar yaz.. gönlünden geçtiği kadar.. sağolasın.. Ben de sizi seviyorum.. buraya yazdıklarınız bana öyle iyi geldi ki.. evde ve diğer arkadaşlarımla da dertleştik, ama sizler de içimi yumuşattınız..

    Syrakusa, hemen o pili icat et, acil lazım :)

    YanıtlaSil
  11. Sen bu gidişle yolcusun Müge sultan.

    YanıtlaSil
  12. aslında her ölenle birlikte bizde biraz ölüyoruz. artık eski biz olamıyoruz. çünkü ölüm hayatın ne kadar geçici oldugunu hatırlatıyor ve bize hayatı sorgulatıyor. sonra bıraz daha yenı bır ben doguyor. çok doğal sevdiğin birinin durumundan bu kadar etkilenmen. ama bu da bir süreç..
    arkadaşın için üzüldüm. ama kabulenmekten başka yapacak bırsey yok. o yüzden sabır dılıyorum.

    YanıtlaSil
  13. Hadi artık gülümseyelim,biliyor musunuz?hayalimde hep sade bir ölüm,papatyalar içinde bir kabir ve uğurlanırken Rodrigo nun gitar konçertosu daha şimdiden şakasını yaparım çevreme aman rodrigoyu ihmal etmeyin diye..:))

    YanıtlaSil
  14. Aslında hepimiz kendimize üzülüp , ağlıyoruz .

    Ağladığımız bazı zamanlarda ,
    İçin için gülüyoruz .

    Ne yaman çelişki bu ?

    YanıtlaSil

hadi söyleyin bi şeyler :)