10 Mayıs 2011 Salı

HAVASINAA SUYUNA...


Bir başka "au revoir" yazısıyla karşınızdayım. Bu defa olay benim cephemde göz yaşıyla değil, oleyyy'lerle bitti. Kızımı karşımda gördüğüm anda, sağ salim kavuşma sevincime ilaveten, onun yüzündeki mutluluğu gördüğüme sevindiğimi de hatırlıyorum şu an. "Öfff gene döndük buraya" diyenleri de gördüm zamanında; ailelerine de, kendilerine de hayatı zehir etmişlerdi. Çünkü bu türden işlerde, "kültür şoku"nun olumlu anlamda yaşanması çok önemlidir. Özünü, kökünü, süregelen yaşamını beğenmeme, sürekli eleştirme, tu kaka deme riski taşır. Bu bilinçle kızımızın hamurunu kulak memesi kıvamında tutarak, aynı kulağa çaktırmadan bu bağlamda sözler de yerleştirerek yollamıştık.

Dönüş yolculuğu başlarken herkesi hüzün basmış. Gözleri sadece doldurmakla kalmayıp, hüngür hüngür ağlayan frenk bir kız varmış. Ah kıyamam acaba bizim oğlanlardan birine abayı mı yaktı, diye düşünmedim değil. Tekrar bir araya gelme sözleri verilmiş doğal olarak. Alana gitmek üzere binilen otobüsten eller kollar sallana sallana helak olunmuş. Amaaa daha 15 dakika geçmeden otobüsün makarası geri gelmiş (Pascal giderken gözyaşlarından kırılan ikoncanların, yarım saat sonra göbek atması gibi). Üç saatlik yolculukta paralarına kıyamayan gençlerimizin yanına meğer kumanya vermişler; en azından bizim frenk anne vermiş diyeyim aslında. Mutfağı gayet iyi bir anneymiş. Ama memlekette tuz kullanılmıyormuş. Her şey tuzsuz olmakla kalmayıp, evde tuz bile yokmuş. Çocuklar tuuuuz diye geri döndüler. Burada da bu uygulamanın başlayacağı duyumlarını almıştım; ama nasıl dayanır bu ülkenin "daha yemeği tatmadan tuz döken insanı" buna?

Kızıma, frenk annenin evde dört çocukla, ayrıca bir tanesi bebek,  işe güce nasıl yetiştiğini sordum. "Anne, temizlik diye bir şey yok ki.. Her yer örümcek ağı içinde, küvette bile örümcekler geziniyor. Börtü böceğe iyice alışıp döndüm" dedi. Hımmm ilginç, diyerek dedikoduya son veriyorum.

Benim de yurtdışına gidince özlediğim bir şeyi kızım da özleyerek döndü: trafik karmaşası! Evet evet, aynen bu. Ay bana fenalıklar basıyor, öyle monoton yaşayan, her kurala uyan trafik yaşamından. En ufak bir adrenalin yok, stres yok. Sokağa çıkınca bu stres beni canlı ve enerjik tutuyor vallahi. Ha belki de İzmir'de yaşıyor olmanın bir ayrıcalığıdır bu, ama yok daralıyorum o düzenden.

Orada sokaklarda dolanırlarken bir Türk kebapçısına denk gelmişler. Yurdum insanı çocuklara kola, fanta falan ikram etmiş hemen. Nereye gitsek buluruz birbirimizi :) Bizimkilerin geçici olarak gelmiş olmasına özenip, memleket hasretinden dem vurmuşlar :(

Sonuç olarak bizim ergen çok güzel anılarla kollarımıza geri döndü. Kendine kattıkları yanına kâr.. Hepimizde tatlı bir gülümseme, sorunsuz bitmesinden dolayı müteşekkir huzurla yattık. Yorgun olur sanıp bugün gitmez diyorduk ama ne mümkün; sabah zıp zıp gitti okuluna. Okuldan geldiğinde bir tencere kuru fasulye ve pilav onu bekliyor olacak. Hem de tuzu gaaayet yerinde :)

Evladıma evini ve kalbini açan frenk aileye, tüm bunların yaşanmasına aracı olan sevgili hocamıza, bahçesinde kamp yaptırtan frenk hocaya, kola fanta ikram eden Türklere, uçakları güzel güzel kullanan pilotlara, biletlerde bir yolunu bulup gruba fiyat indirimi yapan acenta görevlisine, interneti ve Skype'ı icat eden Allah'ın kullarına teşekkürlerimi bol kepçeden sunarım.

18 yorum:

  1. Müge, vallahi bugün blogda yayınladığım şarkı sana, kızına ve memleket hasreti çeken herkese gelsin diye yayınladım :)))))))))))))

    hoşgeldiiiiiiiiiiiiiiiiiiii kızımızz...
    (artık o bizim de kızımız) :)))))

    YanıtlaSil
  2. Gözünaydın ne güzel olmuş işte ohhh sefası olsun darısı seneye:))

    YanıtlaSil
  3. Momentooosssss ben biterim o parçayaa!!!!! Genç kızken ezbere bildiğim nadir parçalardandı!! çok sağoll.. bloguna da uğrayacağım!!
    Ayrıca bir de "leaving on a jet plane" vardır hani ;)

    YanıtlaSil
  4. Müge' cimmm gözün aydın canım.
    Bizim ülkemiz ülkelerin en güzeli aslında :)

    YanıtlaSil
  5. Kaymaklım kadayıfım sağolasın!! darısı sizin de başınıza!!

    YanıtlaSil
  6. laleninbahçesi çoook teşekkür ederim..

    YanıtlaSil
  7. Müge, şu aralar yorumlarla uğraşamayacağımdan sadece yoruma kapalı yayınladım.. :)) merak etme yanii :)))
    o dediğin parçaya da bakacağım..

    YanıtlaSil
  8. Özlem'cim aynen, her şeye rağmen burası gibi yok derim hep.. sağol !! :)

    YanıtlaSil
  9. Momentoscum ben de benim sayfada yandaki listede parçayı görünce, senin bloga gitmeden yorum yazdım buraya... neyse sorun değil senin kapatmış olman.. keyifle dinledim, gene dinleyeceğim.. teşekkürler!!

    YanıtlaSil
  10. Gözünüz aydın, sağ salim kavuştunuz yavrunuza:)

    YanıtlaSil
  11. Gözün aydın; ne mutlu sana...

    YanıtlaSil
  12. Çok teşekkür etmişsiniz bünyenizde biraz eksilme vardır diye ben de size teşekkür etmek istedim.. teşekkürler :))

    YanıtlaSil
  13. Aaa çok iyi geldii.. Ben de niye kendimi acayip hissediyorum diyordum. Buymuş nedeni :)) Ettiğiniz teşekkürden bir tanesini size kullanabilir miyim?

    YanıtlaSil
  14. gözün aydın,mügeciğim:)

    YanıtlaSil
  15. Türk milleti işte her yerde sıcak ve sevecen, gözünüz aydın:)

    yoksunuz epeydir:(

    YanıtlaSil
  16. Teşekkürler!!!

    Eski tempom kalmadı değil mi? :)

    YanıtlaSil

hadi söyleyin bi şeyler :)