14 Aralık 2011 Çarşamba

GERİDE KALMANIN YÜKÜ

Hayat devam ediyor diye sevinmek mi lazım bilemiyorum bazen. Ama hayat da peşimizi bırakana kadar sevin sevinme, devam etmek gerekiyor. Devam edebiliyor olmaktan utanıyor insan bazen. Devam etmek için daha çok zamana ihtiyacı olanların kapısından çıkınca, huzursuzluk basıyor. Hep orada kalıp, elinden yüreğinden tutmak istiyor insan... Onu orada sıkıntısıyla bırakıp çıkmak zor geliyor. Gidemeyince arayıp, gelememe nedenimi anlatasım geliyor. O zaman da yine "benim hayatım devam ediyor" mesajı vermekten çekiniyorum. Ama zaten arasam da aramasam da, gidemediğim zaman o mesaj gitmiyor mu sanki ona... 
Oysa o bunu düşünecek halde bile değil. Ve zaten o bunlara takılacak basitlikte  hiç değil. O yüzden de insanın daha bir onun yanında olası geliyor. 
Madem geldik, 
Madem günü gelince gitmemiz gerektiğini de öğrendik ,
Madem gelmeye de, gitmeye de direnmek anlamsız,
Madem her birimiz bunu yaşayacağız,
O zaman devam ederken gülümseyerek, severek, çok da takılmayarak, sarılarak ve unutmadan devam etmek lazım. Yeni mi öğrendim bunu? Yoo... Ama hep öyle değil midir... Duvara çarpınca yeniden yeniden fark etmez miyiz...

9 yorum:

  1. öylesine kanıksadık ki yaşadığımız sıkıntıları, yokmuş gibi yapınca yok oluyor gerçekten. evet hayat devam ediyor..

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Müge,
    hiçbirimiz yeni öğrenmedik de, ne yazık ki hep tosladığımızda aklımız başına geliyor.
    Oysa ne kolay kırmadan,incitmeden,takılmadan,hoşgörüyle ve yaşamı verildiği kadarını kabullenip yaşamak.
    NUR

    YanıtlaSil
  3. duvara toslamanın tek iyi tarafı da bu olsa gerek..unuttuklarını hatırlatması...

    pollyanna

    YanıtlaSil
  4. Mügecim hepimiz biliyoruz farkındayız ama sindirerek öğrenmek için muhakkakki çarpılmamız gerekiyor!! Aslında çarpıldıkça,ki ben bu durumu yaşayıp ders çıkanlardanım,daha bi dört kolla sarılıveriyorsun dünyadaki varlığına ve bu süreçteki karşılaşmalarına daha bi tecrübeli yaklaşıyosun...

    YanıtlaSil
  5. canımmmmm, ne güzel ifade etmişsin. iyi ki tanıdım seni ve iyi ki bir şekilde kesişti yaşamlarımız. varlığın için bir kez daha teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  6. hayat devam ederken takılmamak.. hep gülümsemeye çalışmak.. bunu yapabildiğim zaman tavuk kesicem! :) çok doğru ve güzel anlatmışsın Müge..

    YanıtlaSil
  7. çok tanıdık, çok güzel..

    YanıtlaSil

hadi söyleyin bi şeyler :)